παμε πορεια?

"whithout reason or rhyme" [the Killing Of Harry Stanley]-chumbawamba

I wish, I wish, but it's all in vain
It is a great thing that we have an unarmed police force in this country. It is perhaps an even greater thing that a force that is unarmed is able to shoot so many people.
On hands and knees
Floors like these
Washing away
Red from grey
Hearts will ache
Shotgun-shaped
No remorse
Of course, of course
Of course there's an explanation
Why you sing without reason or rhyme
Why you sing
Without reason or rhyme
[Without Reason Or Rhyme [the Killing Of Harry Stanley] lyrics on http://www.metrolyrics.com]

Everyone
Must be wrong
This explains
Where he lays
Hearts can kill
And they will
Filed reports
Of course, of course
Of course there's an explanation
Why you sing without reason or rhyme
Why you sing
Without reason or rhyme

αααααααααα

δεν μπορω..νευρακια τσαταλακια η τζενουλα..!!!!!δεν μπορω να συγκεντρωθω! βρογχιολιτιδες, ερυθηματωδη εξανθηματα, συγγενεις ανωμαλιες! ααααααα! αφηστε με ησυχη! χαθηκε ο κοσμος να λειτουργει η υπνοπαιδεια??? θελω να ανοιξω σουβλατζιδικο στην πειραιως! δεν ειμαι εγω γι'αυτα..δια βιου εκπαιδευση και προσεχη 8ωρα στην βιβλιοθηκη.. πονοκεφαλιαζω! και την παρασκευη θα κατσω σε ενα εδρανο να κοιταω σα χαζη μια κολλα με μικρα μαυρα γραμματακια. αλλα το χειροτερο δεν ειναι αυτο.για την ακριβεια αυτο δεν ειναι τιποτα,οπως λεω σε στιγμες παρηγοριας στον αρρωστο, αυτα θα τα θυμομαστε στα 30(ή λιγο αργοτερα πιο σωστα για την περιπτωση μας) και θα γελαμε..
το χειροτερο ειναι οτι θα βγω γιατρος (θα βγω?) και οι γιαγιαδες στο ιατρειο θα ξερουν περισσοτερα απο μενα για τα αρθριτικα τους.
πωπω..εχω καταντησει πιο γκρινιαρα κι απο μια ξανθια μοντελα με σπασμενο νυχι..
δεν παω καλα.. αλλα καπου πρεπει να τα λεω..
α ρε φοιτητηλικι...να δω αμα τελειωσω τι θα κανω, που η πολυτελεια να γκρινιαζω για το τιποτα θα ειναι μακρινη αναμνηση..ας το χαρω λοιπον οσο το εχω..
πσσσστ..και μακρια απο γιατρους!

η καλη ζωη..

Η "καλη ζωη",οπως χρησιμοποιειται αυτη η εκφραση στην αγγλικη δημοσιογραφια, εχει να κανει με ηλιοθεραπεια και διακοπες για σκι, ακριβα καταναλωτικα αγαθα και δυο σκυλους στην οικογενεια. Ισως και με ενα μεγαλο μπανιο με μπιντε. Αλλα υπαρχει και κατι πολυ πιο θεμελιωδες. Υπαρχει ζωη που σε μια συγκεκριμενη εκταση σχετιζεται με τα μεγαλα ανθρωπινα αγαθα, την ικανοποιηση των μεγαλων επιθυμιων της κοινης ανθρωπινης φυσης. Αυτες οι επιθυμιες περιλαμβανουν την αξιοπρεπη διαρκεια μιας συνειδητης ζωης,τη σωματικη ευζωια, την ελευθερια και την δυναμη, τον σεβασμο και τον αυτοσεβασμο, τα αγαθα των σχεσεων και τα αγαθα του πολιτισμου. Κακη ζωη ειναι εκεινη που στερειται μερικα τουλαχιστον απο αυτα τα αγαθα.
ted honderich

κι υστερα ηρθαν οι μελισσες..

και τα κουνουπια,οι σφηκες,οι ταραντουλες κι οι κατσαριδες κι ολες μαζι καθισαν αναπαυτικα στα καλαμια του απομερου βρωμικου βαλτου,ξεκουρασαν τα ημιδιαφανα φτερα και τα κοκκαλιαρικα ποδια τους και γεμισαν τα ποτηρια τους με νεκταρ 20 ετων,που ειχαν συλλεξει απο μια μικρη αθωα καμπανουλα,που η μοιρα της το'χε να τελειωσει την συντομη ζωη της μαραμενη και ξεζουμισμενη..
παει καιρος απο τοτε που διαφεντευαν τον καμπο και τους αγρους.ηταν ο φοβος κι ο τρομος των χωρικων,των κατασκηνωτων και των ακουραστων μυρμηγκιων..
ηταν σκοτεινες εποχες τοτε,ολοι λογοδοτουσαν στα μεγαλα αφεντικα..αν δεν εδειχνες τον πρεπων σεβασμο,τα μπουμπουνοκεφαλα τσιρακια τους,οι μυγες, βουιζαν μες στο κεφαλι σου,παταγαν με λυσσα με τα βρωμοποδαρα τους το φαγακι σου, συνουσιαζοντουσαν ακαταπαυστα προσβαλλοντας βαναυσα την δημοσια αιδω κι υστερα ετριβαν με ευχαριστη-τι ευχαριστηση!πραγματικη απολαυση!- τα ποδια τους για να εκμηδενισουν την μικρη αποσταση που σε χωριζε απ'το νευρικο κλονισμο.
ολα αυτα ομως εφτασαν στο τελος τους..η λυτρωση ηρθε με ενα χημικο παρασκευασμα που πηρε την ονομασια ΕΝΤΟΜΟΚΤΟΝΟ.
τα εντομα επεφταν νεκρα απο δω κι απο κει...πανω σε χορτα, κατω απο χορτα,μεσα σε αποθηκες,εξω απο αποθηκες.
μεχρι που η καταρα αυτη επληξε και τις μεγαλες "οικογενειες". οταν η πρωτη φτερωτη κατσαριδα αφησε τον ματαιο τουτο κοσμο ολοι ηξεραν οτι η κατασταση ειχε φτασει στο απροχωρητο. κανεις δεν ηταν ασφαλης.
αποτραβηχτηκαν λοιπον στους υπονομους και τα ελη...και σε μια παραλια της αχαιας,την καλογρια.
αυτο το τελευταιο καταφυγιο φιλοξενουσε τα μεγαλα κεφαλια..οι αλλοι στις πολεις ηταν αναλωσιμοι. εκει λοιπον,ηταν και το βαλτοτοπι που συναντηθηκαν εκτακτα σημερα οι αρχηγοι-οσοι απεμειναν τουλαχιστον.τελειως τυχαια ειχαν ολες γυναικεια ονοματα(η λυδα η κατσαριδα,η μαρουσσα η βρωμουσα, η τιτικα η σφηκα και η σουλαρα η ταραντουλα-ριμα κανει το σουλα αλλα ολοι την φωναζαν σουλαρα) , εκτος απ'το κουνουπι που ηταν απροσδιοριστου φυλου και το φωναζαν μπομπ.αφου χορτασαν νεκταρ και εντομομεζεδες, ανασκουμπωθηκαν.
ειχαν μαζευτει για ενα σοβαρο λογο εκει και ολοι αναγνωριζαν την βαρυτητα της καταστασης.
οι μερες της αφθονιας ειχαν περασει ανεπιστρεπτι και η παρακμη σαπιζε τα παντα γυρω τους.διεξοδος δεν υπηρχε οταν μεσα στο σκοταδι και την απογνωση αχνοφανηκε μια λυση!
ηταν του μπομπ και η σημερινη συναντηση γινοταν για την παρουσιαση της.
η λυση λοιπον ηταν απλη..
..η δολοφονια της αννουλας!
η αννουλα ηταν μια πεταλουδα,καινουρια στη γειτονια και τα λιβαδια, αλλα ηταν το μονο εντομο που αγαπουσαν οι ανθρωποι. και πως να μην την αγαπουσαν,η αννουλα ηταν μια ζωγραφια. οχι μεταφορικα. κυριολεκτικα. η αννουλα ηταν μια πεταλουδα που ξεπηδησε απο μια ζωγραφια,την ζωγραφια της χριστινας. ενος μικρου κοριτσιου με κοκκινα μαγουλα και μεγαλα λαμπερα ματια. η χριστινα την αγαπουσε πολυ την ζωγραφια της και την ειχε κατω απ'το μαξιλαρι της. συνεπαρμενη απ'την αγαπη της,η αννουλα η πεταλουδα, μια μερα ξεπηδησε απ'την ζωγραφια κι αρχισε να πεταει δειλα στην αρχη, πιο ζωντανα μετα μεχρι που αφεθηκε σε εναν χορο ονειρικο,σε ενα ταξιδι των αισθησεων.
με καθε πεταγμα της αννουλας, μεγαλωνε η αγαπη της χριστινας γι'αυτην και ο κοσμος γινοταν πιο ομορφος.καθε βραδυ ή οταν η αννουλα κουραζοταν, η χριστινα την εβαζε στη ζωγραφια κι αυτη απλωνε νωχελικα τα φτερα της κι αφηνε την ομορφια της να ποτισει το χαρτι.
για να επανελθουμε στο θεμα μας ομως, η λυση που προτεινε ο μπομπ ηταν απλη και ανεξοδη.
σκοτωνοντας την αννουλα θα εξαφανιζαν την ομορφια της και αρα δεν θα υπηρχε συγκριση και μετρο για την δικη τους ασχημια. η αννουλα δεν θα απορροφουσε πια ολα τα καλα συναισθηματα και το μισος των ανθρωπων για τα υπολοιπα εντομα θα καταγιαλαζε και θα χανοταν αφου δεν θα υπηρχε το αντιπαλο δεος να τους συνθλιψει.
το ακροατηριο εμεινε για λιγο συλλογισμενο μετα το τελος της ομιλιας του μπομπ(ηταν ολοι και ζαλισμενοι απ'το νεκταρ) και μετα ξεσπασε σε ενθουσιωδη χειροκροτηματα(αθορυβα βεβαια αλλα για των κοσμο των εντομων ενθουσιωδη).
η αποφαση παρθηκε ομοφωνα! η αννουλα επρεπε να πεθανει.
την αλλη μερα η σουλαρα επιασε απο κοντα 2 σκαθαρια που ηταν τα κατοικιδια ενος μικρου μπομπιρα της δευτερας ταξης.
το σχεδιο ηταν απλο. οταν ο μπομπιρας θα κοιμοταν, τα σκαθαρια με τις υπνωτιστικες τους ικανοτητες θα του εκαναν πλυση εγκεφαλου ωστε την αλλη μερα,στο σχολειο, να εκλεβε την ζωγραφια της χριστινας και να την κατεστρεφε.
οταν εφτασε το επομενο πρωι η χριστινα στο σχολειο,η αννουλα χουζουρευε ακομα ανυποπτη στη ζωγραφια της. η πρωτη ωρα τελειωσε και χτυπησε το κουδουνι για το μεγαλο διαλειμμα.
η χριστινα ετρεξε στην αυλη να παιξει σχοινακι με τις φιλες της.
ο μπομπιρας της δευτερας ταξης συρθηκε αθορυβα στην αιθουσα. δεν ηξερε ποια ηταν η τσαντα της αννουλας αλλα ηταν το μεγαλο διαλειμμα κι ετσι ειχε χρονο να κατσει να ψαξει ολες τις κοριτσιστικες τσαντες για την κολλα Α4 με την ζωγραφια της αννουλας.
το βραδυ στον βαλτο η συζητηση ειχε αναψει.. η σουλαρα ηταν ακομα αφαντη και μονο αυτη ηξερε τα νεα για την εκβαση του σχεδιου.. η προσμονη εφερνε ανατριχιλες στα 6ποδα οπως τον παλιο καλο καιρο.
ξαφνικα ακουστηκε ενα σουρσιμο πισω απ'τα καλαμια. κατι πλησιαζε, κατι μεγαλο..
οι συζητησεις επαψαν,μια αποκοσμη σιωπη απλωθηκε στον βαλτο(που και που διακοπτοταν απο τον λοξυγγα ενος γρυλλου).. και επιτελους η σουλαρα εμφανιστηκε!!!
φαινοταν κατακοπη και κουβαλουσε μια ασπρη ουρα.
"Τι ειναι αυτοο??" τσιριξε η λυδα.
"οι ζωγραφιες", απαντησε η σουλαρα
"ποιες ζωγραφιες; τι ειναι αυτα που λες??",συνεχισε στον ιδιο τσιριχτο τονο η λυδα
τωρα ειχε αρχισει να απλωνεται βαβουρα,η ανησυχια των εντομων ηταν φανερη.
"ο μπομπιρας δεν ηξερε την τσαντα της χριστινας,βρηκε 11 ζωγραφιες με πεταλουδες-οσα και τα κοριτσια στην ταξη της χριστινας- και μας τις εφερε ολες"
απογοητευση κυριευσε το ακροατηριο.
''τι θα κανουμε τωρα?"απορησε καποιος..
"θα τις καταστρεψουμε ολες",ουρλιαξε η λυδα που ηταν γνωστη για την απο-φασιστικοτητα της.
οι ζωγραφιες ηταν μεγαλες και τα εντομα δυσκολευονταν να τις σκισουν,ετσι προταθηκε αντι να παλευουν ασκοπα, να αναψουν μια φωτια.
οταν εγινε κι αυτο αρχισαν με κοπο να σερνουν τις ζωγραφιες προς αυτη.οταν κι η τελευταια ζωγραφια αρπαξε, ξαφνικα μεσα απ'τις φλογες πεταχτηκε η αννουλα βηχωντας κι αγκομαχωντας αλλα ευτυχως ακεραιη.τα εντομα αρπαξαν μικρα πεταμενα ξυλακια, τα αναψαν(αντι δαυλων) και αρχισαν με λυσσα να κυνηγανε την αννουλα..
αυτη τρομαγμενη οσο και εκπληκτη προσπαθουσε με οση δυναμη της ειχε απομεινει να τους ξεφυγει.
το κυνηγητο ηταν ανελεητο..εφυγαν απ'τον βαλτο,περασαν τον μεγαλο θαμνο,την γρια καρυδια και το ξιπασμενο κυπαρισσι και βγηκαν σε εναν αυτοκινητοδρομο..(ολα αυτα ειχαν κρατησει ολο τη νυχτα,κοντευε να ξημερωσει)..κανεις δεν φαινοταν διατεθιμενος να τα παρατησει-εκτος απ'την μαρουσσα που στην διαδρομη αρπαξε λιγο απ'τον δαυλο και αποδημησε εις Κυριον. η αννουλα χτυπαγε με δυναμη τα φτερα της,προσπαθουσε να ξεφυγει και επαιρνε κουραγιο απ'την σκεψη της χριστινουλας που θα την περιμενε σπιτι..
κοιταξε για μια στιγμη πισω της. ολοι φαινονταν για καποιο λογο να ειχαν σταματησει.
"θα κουραστηκαν", σκεφτηκε ανακουφισμενη,"τα καταφερα!"
πλατς!κι εσκασε στο παρμπριζ του φορτηγου.

τοσα στο μυαλο μου

εχω τοσα πραγματα αυτη τη στιγμη στο μυαλο μου..και την ατελειωτη διαθεση να γραψω,να τα βγαλω απο μεσα μου-οπως παντα τα βραδια οταν γυρναω σπιτι.ειναι ομως πολλα κι εγω κουρασμενη και η σκεψη του πρωινου ξυπνηματος απλως επιβαρυνει την κατασταση-οπως οφειλει αλλωστε.
ειναι κριμα που ολες αυτες οι σκεψεις δεν θα υπαρχουν αυριο-οχι τουλαχιστον με τον τροπο που υπαρχουν σημερα- αλλα δεν μου παει καρδια να μη τους δωσω την πρεπουσα σημασια κατα την συγγραφη κι ετσι προτιμω να μην τις αναφερω καθολου.
κλεινω αυτο το χωρις ουσια κειμενο με μια καληνυχτα γεματη νοημα..
http://www.youtube.com/watch?v=UbwqnsPOazs

καληνυχτα παρασκευουλα..

..και φρονιμα. ειναι μια απ'τις επισκεψεις του παιδιου μεσα μου..κι οσο θα μεγαλωνω τοσο πιο αναπαντεχες θα ειναι κι ευχαριστες-ευελπιστω οχι λογω σπανιοτητας.
με ενα αρκουδακι αγκαλια μπορεις να αγαπας ολο τον κοσμο και με ενα μαξιλαρι στο προσκεφαλι σου, ριχνεις πετονια σε μια θαλασσα ονειρα..
κι αν δεν κοιμομουν με αρκουδακι κι αν βιαζομουν να μεγαλωσω, εχω ολο το χρονο να γυρναω πισω.Να κανω την αληθεια της παιδικης φαντασιας, μαγεια της ενηλικης ζωης μου.
ενα ποτηρι γαλα για αθωοτητα κ μια μεζουρα μελι να γλυκανει το δειλινο..

ο πιο γενναιοδωρος..

ας προσπερασουμε με βημα ταχυ τις αληθειες και τα ονειρα.
η σημασια του να εισαι φευγατος.
η αναμιξη των αισθησεων και ο αχταρμας των συναισθηματων κι εγω παντα αναποφασιστη.
αυτα ομως ηταν χτες.
ζητα μου δυσκολα ηλιε κι εγω θα απαρνηθω την σκια,
θα τρεξω με ορμη μικρου παιδιου να απαντησω την θερμη της ζωης.
και οπως χτες δεν θα φοβαμαι,δεν θα αναβαλλω.
μονο θα γευομαι.
κι οση ειναι η πλουσια κρεμωδης υφη της πληρωσης τοση θα ειναι η απολαυση μου για τον ουρανο που απλωνεται μπροστα μου γεματος γλυκια κινητηρια προκληση!
κ εγω θα ζησω σαν ναναι η ζωη για μενα
θα νιωσω σαν ναναι η λογικη για αλλους
και θα ανασανω την μαγικη ανασα της λιακαδας
που μου προσφερεις..
γιατι υπαρχει μονο ενας τροπος..
κι αυτος ειναι ο πιο γενναιοδωρος.

οχι και κουτσομπολιο!! ολα κι ολα..

πανω απ'ολα ειλικρινεια..γι'αυτο λοιπον πρεπει να παραδεχτω οτι σημερα θα γραψω οχι συνεπαρμενη απο εναν ανυποταχτο καλλιτεχνικο οιστρο αλλα για να απασχοληθω με κατι προκειμενου να αποφυγω το πλυσιμο των πιατων..ειχα σκοπο να γραψω για τον θανατο αλλα θα πρεπει να περιμενει μαλλον αυτη η αναρτηση..
με αφορμη λοιπον μια ατακα απο ταινια("οι ανθρωποι χρειαζονται τις ιστοριες σαν το ψωμι.τους λενε πως να ζουν και γιατι")βρηκα το θεμα μου..
κ εχει να κανει με τις προσωπικες ιστοριες..οχι τις δικες μου αλλα των αλλων..
και ας μην παρεξηγηθει αυτο..δεν μιλαω για κουτσομπολιο αλλα για παρατηρηση κ ο,τι
συνεπαγεται αυτο..
σκεφτομουν λοιπον οτι απο πολυ μικρη ειχα μια ιδιαιτεροτητα. αντιμετωπιζα τις ταινιες,τα παραμυθια και τα κουτσομπολια το ιδιο. οχι σαν ενα τροπο να περναω την ωρα μου αλλα χωρις να το καταλαβαινω καπως σαν εμπειριες αλλων που ομως μπορουσαν ευκολα κι ανωδυνα να γινουν δικη μου πειρα.
ολο αυτο ειναι σχετικο βεβαια γιατι κατι θα ξερει ο κοσμος που υποστηριζει οτι πρεπει να παθεις για να μαθεις κ ετσι καταληγω σε ενα διλημμα.
δεν μπορω να αποφασισω σε ποιο ποσοστο ειναι η ωριμοτητα που σε βοηθα να μαθαινεις απ'τα λαθη των αλλων ή η δειλια που σε αποτρεπει απ'το να τα επαναλαβεις.
και νομιζω οτι τελικα η απαντηση που ψαχνω δεν εχει να κανει με τιποτα απ'τα δυο..
ειναι θεμα συγκυριων και συμπτωσεων το αν θα επιλεξεις να ακολουθησεις τον λαθος δρομο που διαλεξε καποιος αλλος η οχι.ειναι θεμα χαρακτηρα τι θα επαναλαβεις και τι θα αποφυγεις και θεμα αντιληψης να ξερεις το λαθος και τις συνεπειες του πριν καν συντελεστει(η παθητικη εδω μονο ειρωνικα μπορει να χρησιμοποιηθει).
αρα τελικα γιατι ολη μου την ζωη νιωθω οτι ειμαι απλα ο παρατηρητης?
ισως γιατι δεν μπορω να ειμαι ο παρατηρητης της δικης μου ζωης,το κανουν αλλοι αυτο για μενα.και οσο ανεξαρτητη κι αν θελω να το παιζω,αυτοι οι παρατηρητες τελικα ειναι σημαντικοτεροι κι απ'τις ιδιες τις επιλογες..
τελικα κολλαει παντου αυτη η επιστημη. στη φυσικη δεν λεγαμε οτι δεν μπορουμε να μιλαμε για ενα φαινομενο αν δεν υπαρχει εξωτερικος του συστηματος παρατηρητης?
αυτα για σημερα
καληνυχτα παρασκευουλα και φρονιμα..

16 νοεμβρη

το σπιτι μου ειναι στο σημειο που καποτε στεγαζοταν η παλια ασφαλεια..και καθε χρονο τετοια μερα, τα τεσσερα τελευταια χρονια που μενω εδω,ερχονται επισημοι και ανεπισημοι να αφησουν ενα στεφανι η στην καλυτερη να αναμοχλευσουν παλιες μνημες πλασμενες με το υλικο που μας κανει ανθρωπους.
τα προηγουμενα χρονια το μονο που εβλεπα ηταν τα εναποθισαντα στεφανια και οι κρεμασμενες ελληνικες σημαιες στην εισοδο του στενου μου πεζοδρομου.
φετος,σημερα,ετυχε να ειμαι σπιτι την ωρα που ακουστηκε ο εθνικος υμνος. ηξερα περιπου τι να περιμενω αλλα βγηκα εξω να ριξω μια ματια.
ο πεζοδρομος ηταν πολυ στενος ακομα και για τα 20 ατομα που ηταν συγκεντρωμενα. στεκονταν λιγο πιο πισω ακινητοι οσο η "μπαντα" εδινε ρυθμο στο εθνικο τους αισθημα.
υπηρχαν καποιοι νεοτεροι λιγο πιο επισημοι και μια χουφτα γεροντακια,συνταξιουχοι πια -φανταζομαι- που εστεκαν με τα χερια σταυρωμενα και μια ελαφρια συστολη στο προσωπο τους.
μπροστα απο ολους,λιγο απομακρυσμενος και προσηλωμενος σ'ενα σημειο του φρεσκοβαμμενου τοιχου ηταν ενας παππους γυρω στα 60.ηταν ντυμενος απλα και η σταση του σωματος του εδειχνε εναν ανθρωπο κουρασμενο αλλα οχι νικημενο απ'τον χρονο.φαινοταν τοσο απορροφημενος στις σκεψεις του σαν να μπορουσε να δει περα απ'τον τοιχο κατι αορατο για τους αλλους.
κρατουσε αποστασεις αλλα το εκανε με τρομερη σεμνοτητα και ενα βλεμμα ποτισμενο απο ειλικρινη συγρατημενη συγκινηση και σεβασμο.για μια στιγμη ενιωσα οτι ηταν μονος του στο στενο,η παρεα πισω γινοταν ενα με τον φοντο.περασε αυτη την μερα απο ενα μερος που του θυμιζε κατι απ'το παρελθον..οχι απ'το παρελθον οπως το αντιλαμβανομαστε εμεις. κατι απ'το δικο του παρελθον.
ο εθνικος υμνος παιχτηκε σε fast forward,οσο χρειαστηκε για να κλεψει το βλεμμα μου η εκφραση αυτου του ανθρωπου..μια φωνη διακοψε την σκεψη μου:"ελατε να βγαλουμε και μια φωτογραφια τωρα"..ολοι μαζευτηκαν κ ο παππους ακομα πιο απομακρος τωρα εριξε μια τελευταια ματια στον τοιχο..
τελειωσε και το πολυτεχνειο για φετος..πριν καν ερθει η 17 νοεμβρη.
του χρονου παλι

"..με 3 φουσκαλες.."

χρειαζομαι εναν καφε ελληνικο μετριο με 3 φουσκαλες. καπως ετσι φανταζομαι θα βγω απ'την κρυψωνα του κυνισμου. οπως ολοι οι ειρωνες, εχω την δικαιολογια στο στομα πριν με ρωτησουν: "ειμαι ρεαλιστρια.."
αχ, ναι, δεν τα μαθατε? ειμαστε ολοι ρεαλιστες. απο τοτε που η πικρια κ ο φθονος για την χαμενη ευτυχια -που σιγουρα εχει καποιος αλλος(δεν τον γνωριζουμε αλλα θα υπαρχει δεν μπορει..)- κρυφτηκε στα σπλαχνα μας και συγκαλυπτεται απο εναν μετριοπαθη καθωσπρεπισμο στα χρονια τουτα της μη χολερας, ειμαστε ολοι ρεαλιστες.
κ αυτος ο ρεαλισμος ειναι σαν το κοσκινο της γιαγιας.μονο που με τη φουρια να την βγαλουμε καθαρη αλλη μια μερα, ξεχασαμε πως κοσκινιζουν.. αντι να κραταμε το καλο πραγμα-αυτο που ξεφευγει απ'τις τρυπιτσες,που δεν το βλεπεις αλλα αν εκπαιδευσεις τις αισθησεις σου,το νιωθεις- κραταμε τη βρωμια,το κατακαθι.
γιατι αυτο που μας λενε ολοι ειναι οτι δεν υπαρχει ποιοτητα..αυτο που δεν μας λενε ειναι οτι την ποιοτητα την διωξαμε εμεις,για να μη νιωθουμε μικροι,ανημποροι κ ελεεινοι μπροστα στο μεγαλειο της.. γιατι η καταντια μας ψαχνει την ανωτεροτητα της στη συγκριση με την καταντια του διπλανου. γιατι αυτο ειναι το ευκολο.
που να μαθεις να κοσκινιζεις τωρα..

αντε να φυγουμε..

τα λεφτα λεφτα θα κανουν και αλι στους που τα χανουν..
εμενα δηλαδη,που η σχεση μου με το χρημα ειναι....καπως σαν την σχεση της tv με το πνευμα.
πουλαω χωρις να εχω.
τεσπα επειδη ομως την τηλεοραση μπορει να την βριζω,τηλεορασακιας ομως ειμαι, δεν μπορω να μην βλεπω και ποσο απαραιτητο ειναι το χρημα-ειδικα αν δεν το'χεις.
ξυπνας ενα βροχερο πρωι και σου'χει λειψει το παρισι βρε παιδι μου(τωρα πως γινεται αυτο αν δεν το'χεις επισκεφ8ει δεν ξερω..8α'μουν παριζιανα σε καποια αλλη ζωη) να μην μπορεις να πεταχτεις μια βολτα??
αχ αχ φοιτητιλικι τι μας κανεις!!ποιος 8α'χε μυαλο για εκδρομες αν δεν ηταν το κεφαλι του γεματος αερα κοπανιστο? και ποιοι εχουν στο κεφαλι τους αερα κοπανιστο?τα 3χρονα,ο παππους μου κι οι φοιτητες...(καλα και αλλοι αλλα βαριεμαι να γραφω). το θεμα μας εδω ειναι το ταξιδι..
και το ταξιδι ειναι ωραιο..μην τα λεω εγω τωρα,τα'χουν πει κι αλλοι πολλοι..
αλλα που...και εκδρομη στα καλαβρυτα να παω λεφτα θελω..
και η τηλεμεταφορα να ειναι εφικτη καποτε, πανακριβη θα ειναι κι αυτη..
και το χειροτερο(/καλυτερο)...εγω ακομα αφραγκη...;)

control freak

ναι ειμαι και τερμα.
ειμαι ενα τερας της φυσης που το χειροτερο που μπορει να μου συμβει ειναι να αλλαξει μια μικρη λεπτομερεια στο προγραμμα μου την στιγμη που εχω προγραμματισει τα παντα(πραγμα που κανω σπανια!) και για καποιο λογο διαλυεται το κεντρο του συμπαντος μου!!
δεν με νοιαζει αν αρχισει να ριχνει χαλαζι ενω ειμαι στην παραλια, δεν με νοιαζει αν διαβαζω 10 μερες ενα μαθημα για να μην παω να το δωσω τελικα,δεν με νοιαζει αν ο υπεργκομενος που μ'αρεσει αποφασισει να βγει την μονη μερα της εβδομαδας που θα μεινω μεσα,δεν με νοιαζει να μεινω με 10 ευρω 10 μερες πριν τελειωσει ο μηνας,δεν με νοιαζει τιποτα αρκει να εχω την ψευδαισθηση-εως παραισθηση στην περιπτωση μου- του ελεγχου!να νιωθω οτι ολα ειναι με καποιο μαγικο τροπο αποροια δικων μου αποφασεων, οσο καταστροφικη και να ειναι η καταληξη!
ε,λοιπον σημερα ηταν μια τετοια μερα. απ'αυτες που για καποιο λογο το προγραμμα παει περιπατο και η ψευδαισθηση του ελεγχου κατακρημνιζεται.η προφαση ειναι παντα ηλιθια η το λιγοτερο πλεον ασημαντη αλλα παντα μου προκαλει την ιδια απογνωση τριβοντας μου στα μουτρα την ανικανοτητα μου να οργανωθω σε κατι,τις σπανιες φορες που το θελησω.
νομιζω οι τελευταιες μερες παραδοσεων νευρολογιας εχουν επιδρασει στα δικα μου τα νευρα..!
το γελοιο μ'αυτες της μερες ειναι οτι ακολουθουν τον κανονα του μερφι..δεν σου φτανει η μια αναποδια,αρχιζει ξαφνικα ο κατηφορος και δεν εχει τελειωμο..αφου χαλασει η διαθεση σου με την αναβολη του ταξιδιου που ειχες προγραμματισει,η κατρακυλα 8α ξεκινησει με τα 2 ποτηρια που 8α σπασεις καθως θα πλενεις τα πιατα,θα συνεχιστει με το χασιμο του αναπτηρα οταν θες να κανεις τσιγαρο να χαλαρωσεις, θα χρησιμοποιησεις το γκαζακι για να αναψεις και την στιγμη που θα απορεις πως δεν εχει χαλασει κι αυτο, θα ξεχαστεις και 8α εισπνευσεις δυνατα την ωρα που αναβεις κατεβαζοντας ολο το γκαζι που βαζουν τα πνευμονια σου!!!θα τρεξεις στην τουαλετα βηχωντας να κανεις καμια γαργαρα γιατι ο λαιμος σου μοιαζει να μην ανηκει πια στον οργανισμο σου και στη διαδρομη 8α ριξεις το μπολακι με το γαλα της γατας που θα απλωθει με το πασο του σε ολη την κουζινα καθως η γατα σε ακουλουθει περιεργη και γεμιζοντας το πατωμα,τις μαξιλαρες και την ζακετα που ειχες πεταξει πανω βαριεστημενα, πατημασιες..και στο τελος απο ολα αυτα οταν θα εχεις ιδρωσει να σφουγγαριζεις και να συμμαζευεις και να πλενεις με το γατι στα ποδια σου,θα μπεις στο ντους να χαλαρωσεις και τα 5 εκεινα δευτερολεπτα που θα κλεισεις τα ματια θα πλημμυρισει το μπανιο γιατι βουλωσε το σιφωνι.
Βγαινεις βιαστικα απ'το ντους,τυλιγεσαι με την πετσετα επιθεωρεις το μεγεθος της ζημιας με το νευρικο σου συστημα ενα βημα πριν την επιληπτικη κριση και τοτε πεφτει το ματι σου στο γατι που στην προσπαθεια του να αποφυγει τα νερα ανεβηκε στο νιπτηρα κι απο κει σε κοιταει απορημενο και δεν εχεις πια τιποτα αλλο να κανεις.
ξεσπας σε γελια.

superman!!!tou tou tou tou tou tou

kai nai, den exw kati metaforiko,poihtiko h estw tapeina kuniko sto mualo mou.. ennow auto pou katalavate..auton pou den einai pouli,den einai aeroplano,einai o superman!!..h wra einai 04.30 3hmerwma savvatou(wx kati apo tragoudi evgale anaipais8hta auto,tespa..) kai to alter exei superman..w nai.oxi auta ta kainouria ta "upologistika" comic,superman eightila(oute kan-akoma nwritera) k agios o 8eos, tetragwnh plath,mesh daxtulidi kai protupa omorfias tupou: me thn kapartina kai xwris ta gualia tou clark 8a epaiza sthn casablanca.. tespa,den exei na kanei..apla mou efere mia glukia nostalgia to palio kinoumeno.. moiazei me ena mpaoulaki pou exw spiti. to anoigw spania alla otan to kanw gemizei to dwmatio anamnhseis,ap'autes pou otidhpote kako perieixan exei 3e8wriasei me thn parodo tou xronou kai exei meinei mia geush glukia,vanilia karamela, pou me gemizei kai me tuligei zesta. gi'auto kai isws oi mises ap'tis fores pou 8a anoi3ei auto to mpaoulaki einai se stigmes pou uposuneidhta psaxnw kati na piastw,na me hremhsei. ena xwro toso diko mou kai toso analloiwto oso to parel8on. ekei pou ta la8h kai oi anasfalies exoun xasei to nohma tous giati h mnhmh einai ena periergo pragma. provalei amunes se otidhpote arneisai na antimetwpiseis shmera gia na to apomu8opoihseis aurio. kalo h kako den 3erw alla me mena etsi sumvainei. gi'auto kai to pael8on einai panta asfales..h sxedon panta

tourlou tourlou

sunh8ws grafw spania..mia fora sto toso. otan pnigomai kai den exw proxeirh parea na upokri8w thn kefath. gi'auto isws kai den htan toso kalh idea h dhmiourgia tou blog dedomenou oti den 8umizei se tipota ta gualistera kompsa plhrws ananewmena ana 20lepto blogs. alla htan mia empneush ths stigmhs kai ta teleutaia 21 xronia pote den exw pei oxi se mia tetoia. tespa..
einai periergo poso dusanalogos einai o ari8mos twn blogs me ton uparxwn eleu8ero xrono. den exw katsei na asxolh8w me statistikes gia na tsekarw an oi perissoteroi bloggers einai katw apo 18 h anergoi h me epaggelma pou exei na kanei me upologistes alla fantazomai den einai toso va8ia h koinwniologikh mou anhsuxia gia na to psa3w.. exei plaka pantws o ellhnas.. e3hgousa mia mera (ap'e3w ap'e3w) sthn mhtera mou ti einai ena blog kai pws leitourgei.. loipon einai a3io8aumasto pws enas an8rwpos mes sthn metriotath ka8hmerinothta tou pianetai apo otidhpote gia na 3efugei. gia na ginw pio safhs: h antidrash ths mhteras mou htan "a!pws mporw na ftia3w ena? 8a dinw sumvoules kai 8a xw megalh epituxia eimai sigourh!" katse vre xristianh mou... na ta valoume katw. 3upnas agrio xarama,douleueis mexri to apogeuma opote kai episkeptesai ton patera sou, mageireueis gia thn oikogeneia, vazeis 2 plhnturia thn mera, siderwneis,skoupizeis,petas ton patera sou mexri to kafeneio me t'ama3i, pairneis thn mikrh ap'to frontisthrio sto gurismo,ka8esai kai diavazete mazi,mazeueis ton patera sou ap'to kafeneio, gurnaei o antras sou ap'thn douleia,trwte mazi k mou les oti stis 11 pou 3emperdeueis 8a katseis na asxolh8eis me ta provlhmata ths mairoulas ap'thn kalli8ea sto blog?giati mono auth endiaferetai gia tis (ka8olou asxhmes)mikroastikes antilhpseis sou kai 8a sou steilei to parapono ths me ton mhtso pou thn exei sto perimene tria xronia!!! eleos...ti sou einai h ellhnida mana omws!
tespa..den 8umamai pws katelh3a na analuw thn ellhnida mana, to concept htan oti den poluasxoloumai me to blog..kai den 3erw an einai logw varemaras h epeidh den exw kati na pw.
sigoura omws den einai logw elleipshs eleu8erou xronou.
einai ligo katantia to internet pantws.
pianw ton eauto mou, se periodous ths zwhs mou pou niw8w gemath(kai gamath) na to paramelw me 8rasos kai thn sigouria pws nai,pernw kai monh mou kala..kai thn amesws epomenh periodo na gurnaw me thn oura sta skelia gia na mou kanei parea otan den me pairnei o upnos (kai ka8e allh wra ths hmeras)

opws kai naxei, se sunduasmo kai me thn sunolikh parousia ka8hmerinhs texnologikhs trelas, se kanei na niw8eis san na vriskesai se ena tourlou tourlou kommati tou xwroxronou opou uparxoun an8rwpoi pou den exoun xrhsimopoihsei pote computeraki kalloi pou spane kwdikous,an8rwpoi pou den exoun odhghsei pote ama3i k alloi pou kanoun ta3idia me diasthmika lewforeia, an8rwpoi pou milane thn topikh dialekto k alloi pou milane thn glwssa tou programmatismouan8rwpoi pou vazoun kopria gia lipasma kai alloi pou efarmozoun viotexnologikes me8odous gia na ginei to karpouzi tetragwno kai ara pio ergonomiko. den 3erw an auto einai kalo h kako h an katalhgei kapou.8umamai prin arketo diasthma pou eixe ginei ntoros me enan amerikano kai to vivlio tou h gh ginetai epipedh.. den 3erw poia ermhneia 8a mporouse na to ferei auto sta metra ths dikhs mou logikhs alla me mia proxeirh matia mono epipedh den mou fainetai.tespa...as't'afhsoume ki auto giati exei polles proektaseis kai me zorizei vradiatika h analush..
se 3 wres 3upnaw kai akolou8oun kai pente wres neurologia ki emena ta neura mou den pane kai polu kala teleutaia opote... hr8e h wra gia kalhnuxta.. ta leme thn epomenh fora(...opoia k an einai auth)

Zhthma einai an 8a vrw 8ema na grapsw..
k an to vrw zhthma einai nohma auto an 8a’xei..
k akoma k etsi zhthma megalo an ousia 8a uparxei sta grammata, stis fraseis h sto keimeno olo
mia pou h empneush den einai aga8o..
san ta ulika ta aga8a,oxi ta alla. Auta pou mia zwh poulas k agorazeis
k panta xeria adeia 8a’xeis an zei sto nou sou ligh logikh k an pe8aineis..
opws pe8ainoun oi 8nhtoi.
Nomizw einai h le3h tetoia pou exei dunamh megalh,
pania na skisei,fwties na svhsei k isws akoma to h8iko twn antrwn na tsakisei prin to ta3idi to megalo pou val8hkes na ta3idepseis.
Epeises 3afnika ton eauto sou..egw den exw allo pia na kanw,
8a kanw auto pou thn kardia mou hremei
K den se enoia3e pou tipota den vazeis..einai h kardia sou adeia k mish
Gia’auto ase thn empneush metewrh na menei,ekei pou 8a thn vroun autoi pou epsa3an polu-isws k oxi
Ase loipon kai auta akoma..ta zhthmata pou zhtoun san zhtianoi ameristh prosoxh-ta zhthmata ta megala
Den einai auta gia sena,as ta analavoun alloi
Pou exoun dia8esh na valoun k isws meraki k psuxh
K an 3exases poios titlos sou tairiazei,8a sou 8umisw egw..autos tou tzampatzh

gia ekeines tis stigmes

Gia ekeines tis stigmes
Gia ekeines tis stigmes pou toso monh niw8w
Gia ekeines tis stigmes pou tipota ston kosmo auto den einai pou an sto mualo mou mpei 8a to hremhsei
Gia ekeines tis stigmes pou se paraplanoun pws megalwnontas pernane h estw apoktoun mia upostash eukola prospelasimh alla apla se 3egelane,
esena k thn axrhsth auth thn ligikh sou
Gia keines autoi k alloi stixoi 8a mou erxontan sto nou
tis wres pou h psuxh mou anhsuxh gemizei to einai mou me ousia pou den exei nohma ston kosmo touto k den einai ap’ton kosmo touto oute k ap’allou..
einai to mesa mou olo k omws svhnei k xanetai san na mhn uphr3an pote thn stigmh meta.
Gia ekeines tis stigmes pou monh 8a klapsw
k kapote isws adeiaza,twra pote
Gia ekeines tis stigmes pou eimai monh,oso pio monh egw mporei na niwsw
ma oute h mona3ia h an8rwpinh tis perigrafei
Gia ekeines tis stigmes pou xreiazomai ton koino nou na mou upodei3ei to swsto
apla k mono gia thn sigouria oti 8a pra3w to la8os
afou h zwh mou tainia den einai..k den 8a ginei..einai zwh gemath agwnies mikres k fovous..skepseis sumvatikes xwris megaleio k anazhthseis,
sthn epifaneia pote sta va8h..
Panta fovomoun to nero..ton pnigmo...k ta la8h
Gia tote gia keines tis stigmes...einai pou 3erw oti sth zwh mou leipei, den 3erw ti k isws pote den ma8w
ma h sigouria einai mesa mou rizwmenh,
tis wres xwris arrwstia pou h amartia mou gemizei to mualo ta matia to stomaxi ta xeria thn kardia..
gia keines tis stigmes k mono..
Einai pou 3erw pws sugxronismos den 8a upar3ei gia mena edw,
twra sto parel8on h kai sto mellon..
k an isws h moira exei orisei stigmes na uparxoun,
an uparxei k auth k tis zwes exei gia paixnidi,
..isws pia tote..h fugoponia mou ameif8ei panw sto adiko tou kosmou
k kati 8a r8ei pou 8a nai farmako gluko,
to pio euprosdekto ap’ola ta piota, na tis gemisei...
...tis stigmes ekeines

νευρα

Να πάνε να γαμηθούν όλοι. Κ πρώτη εγώ, η αφέντρα της μαλακίας. Η πιο δειλή αγαπημένη του σύμπαντος κ της τύχης. Αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Ποιος βγάζει αυτές τις θεωρίες? Ποιος αντιλαμβάνεται το χάος, την τύχη, την σύμπτωση, το ανθρώπινο μυαλό? Ποιος έχει δικαίωμα να μπουχτίζει το μυαλό μου με πράγματα που δεν μπορώ η δεν έχω όρεξη να διαχειριστώ?…κ από πάνω λένε ότι δεν υπάρχει. Όχι. Υπάρχει κ είναι το μόνο πράγμα στο οποίο πιστεύω. Γιατί έτσι. Κ ντρέπομαι να γράψω το όνομα του. Όχι εδώ με αυτά που ξεβράζει το στόμα κ ο θύμος μου. Κ είμαι τόσο υποκρίτρια που ακόμη κ τώρα δεν ξέρω αν όλα αυτά πηγάζουν από πίστη η από τύψεις. Ηλίθια υποκρίτρια. Δειλή, ψεύτρα. Το μονό σου ταλέντο είναι να βρίσκεις δικαιολογίες το χειρότερο είναι πως κρατάς τις πιο ρηχές για τους άλλους κ τις πειστικές, αυτές που κάνουν την ζημία, για τον εαυτό σου. Δηλητηριάζεις το μυαλό κ ω! Εσύ! την ψυχή σου. Κ μετά κλαις. Να καθαρίσεις από μια βρώμα επιφανειακή… των τριών λεπτών. Είσαι τόσο ερωτευμένη με την άλλη, αυτήν στο βάθος που δεν την αγγίζεις ποτέ. Κ ξέρεις γιατί?.. Γιατί η ζωή χωρίς δικαιολογίες έχει τις πραγματικές ευθύνες. Αυτές που αποφεύγεις όλη σου την ζωή. Ας φταίνε πάντα οι άλλοι. το κράταγες τουλάχιστον για σένα.. Πέφτεις τόσο χαμηλά. Τις δικαιολογίες τις μοιράζεσαι γιατί είσαι η πρωταγωνίστρια κ η εικόνα σου πρέπει νάναι άσπιλη. Γιατί τι άλλο να πουλήσεις έκτος άπτον εαυτό σου?… μονό αυτό έχεις