νευρα

Να πάνε να γαμηθούν όλοι. Κ πρώτη εγώ, η αφέντρα της μαλακίας. Η πιο δειλή αγαπημένη του σύμπαντος κ της τύχης. Αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Ποιος βγάζει αυτές τις θεωρίες? Ποιος αντιλαμβάνεται το χάος, την τύχη, την σύμπτωση, το ανθρώπινο μυαλό? Ποιος έχει δικαίωμα να μπουχτίζει το μυαλό μου με πράγματα που δεν μπορώ η δεν έχω όρεξη να διαχειριστώ?…κ από πάνω λένε ότι δεν υπάρχει. Όχι. Υπάρχει κ είναι το μόνο πράγμα στο οποίο πιστεύω. Γιατί έτσι. Κ ντρέπομαι να γράψω το όνομα του. Όχι εδώ με αυτά που ξεβράζει το στόμα κ ο θύμος μου. Κ είμαι τόσο υποκρίτρια που ακόμη κ τώρα δεν ξέρω αν όλα αυτά πηγάζουν από πίστη η από τύψεις. Ηλίθια υποκρίτρια. Δειλή, ψεύτρα. Το μονό σου ταλέντο είναι να βρίσκεις δικαιολογίες το χειρότερο είναι πως κρατάς τις πιο ρηχές για τους άλλους κ τις πειστικές, αυτές που κάνουν την ζημία, για τον εαυτό σου. Δηλητηριάζεις το μυαλό κ ω! Εσύ! την ψυχή σου. Κ μετά κλαις. Να καθαρίσεις από μια βρώμα επιφανειακή… των τριών λεπτών. Είσαι τόσο ερωτευμένη με την άλλη, αυτήν στο βάθος που δεν την αγγίζεις ποτέ. Κ ξέρεις γιατί?.. Γιατί η ζωή χωρίς δικαιολογίες έχει τις πραγματικές ευθύνες. Αυτές που αποφεύγεις όλη σου την ζωή. Ας φταίνε πάντα οι άλλοι. το κράταγες τουλάχιστον για σένα.. Πέφτεις τόσο χαμηλά. Τις δικαιολογίες τις μοιράζεσαι γιατί είσαι η πρωταγωνίστρια κ η εικόνα σου πρέπει νάναι άσπιλη. Γιατί τι άλλο να πουλήσεις έκτος άπτον εαυτό σου?… μονό αυτό έχεις