πολιτικη

"2 xronia dipla stous metanastes phra ma8hmata zwhs apo an8rwpous xwris zwh, patrida kai mellon. apo thn allh oi an8rwpoi pou moirazomaste thn idia patrida me ahdiasan, me e3orgisan, me apogohteusan, m'ekanan na skeftw me enan tropo 3eno gia mena. mexri pou katalava oti to misos einai mia arrwstia pou e3aplwnetai. as misoun autoi kai gia mena. emena den 8a me kanoun ta sunora ligotero an8rwpo"
αυτο ειναι ενα σχολιο που εγραψα προσφατα που με εκανε να αναιρεσω την αρχικη μου αποφαση να κρατησω ενα μπλογκ μη πολιτικου προφιλ. η αληθεια ειναι οτι υπαρχουν θεματα που ειναι πολυ μεγαλα για να τα κλεισω σε μερικες αναρτησεις αλλα ισως τελικα υπαρχει ενα νοημα και σ'αυτο.
σ'αυτη την βαση ηθελα να επικοινωνησω μια αισθηση που με εχει κυριεψει τελευταια και με κανει να νιωθω μουδιασμενη. ως γνωστον σκανδαλα και διαφθορα δεν τελειωνουν ποτε, τα κομματα θα ειναι παντα κομματα και η μ*λ*κ*α μλκ. υπαρχει ομως κατι αλλο στον αερα την τελευταια περιοδο, μια δυσοσμη, αποπνυκτικη αυρα. υπαρχει στις συζητησεις στα διπλανα τραπεζια, στο μπαλκονι του γειτονα και το χειροτερο την αναπνεουν κατι πιτσιρικια 16χρονα και την αναπαραγουν με τροπο τρομαχτικο.
κυρια πηγη της ειναι η βραδινη μας ενημερωση απ'τον καθε αναγνωρισμενο ανκορμαν. εμεις απλα παταμε το κουμπι κι αυτη εισερχεται αλλοτε υπουλα κι αλλοτε αυθαδικα στο σαλονι και μας ρουφαει το ειναι. αυτο κανει. ρουφαει την ψυχη μας.
κι επειτα εμεις, ανθρωπακια χαμενα, χωρις πια ψυχη, φωναζουμε ολο θυμο:
"να φυγουν οι βρωμιαρηδες απο δω"
να μην βγουν απ'την μιζερια ΑΥΤΟΙ αφου δεν μπορουμε να την βγαλουμε απο πανω μας ΕΜΕΙΣ
εγω παντως το βραδυ θα κλειδωσω την πορτα μου.. κυκλοφορουν φασιστες