Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

αναισθησία

δε νιωθω χαρουμενη, δε νιωθω λυπημενη..πραγματα συμβαινουν και δεν εχουν πια την βαρυτητα που καποτε ειχαν. εχω σταματησει και να γραφω..
κακο σημαδι
σκεφτομαι πολλα και κανω λιγα.
ειναι μια φαση?
ενα ελπιζω.
να μη μεγαλωνω

2 σχόλια:

Κατουρημένη ποδιά είπε...

ακούς εκεί παιδίατρος. Αναισθησιολόγος να γίνεις..

Ανώνυμος είπε...

σκεφτεσαι πολλά. και καλό και κακό. αρκει τα πιο πολλά να τα "γραφεις". τοτε σωνεται η κατασταση.